به گزارش بنیان به نقل ازmetpagetoday، در این مطالعه، بعد از یک پیگیری 71 ماهه، پیشابراهای مهندسی بافت شده بدون تنگی به عملکرد طبیعی شان ادامه دادند. ساختار این پیشابراه ها نیز مشابه بافت های پیشابراه طبیعی بود. در آخرین چک آپ صورت گرفته پنج کودک دارای سیستم ادراری و دفع ادرار طبیعی بودند. تنها مشکلی که در مورد این مطالعه وجود دارد این است که این مطالعه در مورد کودکانی صورت گرفته است که بین 10 تا 14 سال سن داشته اند و این نتایج ممکن است در مورد بزرگسالان متفاوت باشد. نتایج این مطالعه نشان می دهد که روش مهندسی بافت می تواند یک روش گلد استاندارد برای بازساخت پیشابراه باشد. دکترAtala و همکاران می گویند که آسیب هایی که موجب مشکلات میزنایی پیچیده می شود منجر به سختی دفع ادرار، عفونت های مکرر، ناراحتی و وجود خون در ادرار می شود. در این مطالعه محققین از سلول های مشتق از بافت پیشابراه خود فرد بیمار که شامل سلول های اپی تلیالی و عضلانی بود استفاده کردند و آن ها را در آزمایشگاه کشت دادند و آن ها را داخل و خارج یک شبکه لوله ای زیست تخریب پذیر که به عنوان داربست عمل می کند کشت دادند. ساخت این پیشابراه های جدید چهار تا شش هفته به طول می انجامد. این پنج بیمار دارای آسیب در پیشابراه خلفی شان بودند که چهار تا شش سانتی متر طول داشت. این لوله های مهندسی شده به صورت انتها به انتها با بافت پیشابراه موجود پیوند شدند بدون این که هیچگونه مشکلی در این زمان پیش بیاید. در طی دوران تحت نظر بودن و پیگیری هیچ گونه فیستول یا عفونتی مشاهده نشد. طی این دوران این بیماران می توانستند با سرعت 27 میلی لیتر در ثانیه به دفع ادرار بپردازند و مطالعات رادیوگرافی و اندوسکوپی نشان داد که لوله دچار انسداد نشده است.

پایان مطلب/